Na 2 coronajaren, staat er eindelijk weer een echte fietsvakantie op het programma. Dit keer begin mei, samen met Jaap bikepackend op de racefiets door het noorden van Engeland. In de coronaperiode ben ik begonnen met bikepacken. Tot nu toe alleen overnighters in de Benelux (2 dagen fietsen met één overnachting). Dit is erg goed bevallen en net wat avontuurlijker omdat je steeds op een nieuwe bestemming aankomt. Vanuit hier is het idee geboren om dit wat groter aan te pakken door een week op pad te gaan. Engeland stond al langer op ons lijstje en dit leek ons een perfecte bestemming.

Tijdens deze trip doorkruisen we de nationale parken: Yorkshire Dales, North Pennines, Lake District en North York Moors. De natuur in Noord-Engeland is prachtig en de weg slingert continu van links naar rechts en gaat omhoog of omlaag. Dit levert mooie plaatjes op! Er zit weinig vlak tussen en de klimmetjes zijn er nooit echt lang. Wel loopt de weg vaak steil omhoog. Ook hebben we de steilste klim van Engeland baas gemaakt. Benieuwd naar onze trip en ervaringen in Engeland? Lees dan snel verder!

Overzicht van de trip

Algemeen:
Voorbereiding
De overtocht
Gear

De etappes:
Dag 1: Leeds – Low Row (124km – 2393hm)
Dag 2: Low Row – Nenthead (110km – 2309hm)
Dag 3: Nenthead – Beckermet (149km – 2647hm)
Dag 4: Beckermet – Bainbridge (116km – 2275hm)
Dag 5: Bainbridge – Whitby (124km – 1175hm)
Dag 6: Whitby – Hull (110km – 1160hm)

Totaal: 734km & 11.959hm, wat er op de kaart als volgt uitziet:

Voorbereiding
Een paar maanden voorafgaand aan de trip hebben we een retourticket voor de boot geboekt. Hierbij hebben we voor Hoek van Holland – Hull gekozen omdat de bootreis iets korter is en Hoek van Holland voor ons makkelijker is aan te rijden dan de route IJmuiden – Newcastle.

Vervolgens hebben we de route gebouwd. Wat we deze trip zeker wilde doen was de Coast to Coast (C2C) route afleggen van St. Bees naar Robin Hoods Bay, geïnspireerd door GCN. Hierbij fiets je van de Ierse zee naar de Noordzee. door drie nationale parken over een zwaar heuvelachtig parcours. Vervolgens zijn we met Komoot en Strava aan de slag gegaan en hier is de route uitgekomen die we uiteindelijk gefietst hebben. Omdat het stuk van Hull naar de Yorkshire Dales er niet heel spannend uit zag, hebben we besloten vanuit Hull de trein te pakken naar Leeds. Je kunt hier vooraf een treinkaartje voor kopen, maar het is veel handiger dit ter plaatse te doen. Fietsen kun je niet reserveren in de trein en per trein is er plaats voor maximaal 2 fietsen (first come, first serve). Als je met meer dan 2 personen bent, wordt dit al lastiger en moet je bijvoorbeeld opsplitsen.

De te fietsen afstand per dag (en eventueel afwijken van de route), daar wilden we flexibel mee omgaan. We hebben dus vooraf geen overnachtingen geboekt, met uitzondering van de eerste 2 nachten, omdat het een vakantieweekend bleek te zijn in Engeland en veel al was volgeboekt. De rest van de overnachtingen willen we de avond van te voren of op de dag zelf boeken.

De overtocht per boot
Er zijn verschillende manieren om in Engeland te komen. Wij hebben ervoor gekozen om met de boot te gaan. Voor ons de eerste keer. Wat hier relaxt aan is, is dat je ’s avonds en ’s nachts vaart en dat je ’s ochtends uitgerust begint. Met de auto rijden we naar Hoek van Holland en vanaf daar gaan we per fiets verder. Het inchecken gaat vlot en we kunnen vrij snel aan boord fietsen. Een korte klim van 12% overigens.

Vooraf waren we wat huiverig over het plaatsen van de racefiets op de boot. Dit bleek achteraf niet nodig. Je hebt alle ruimte om je fiets weg te zetten en met touwtjes of spanbanden vast te zetten tegen de reling. We hadden zelf nog een slotje meegenomen om de fiets ook vast te kunnen zetten. Als iedereen aan boord is en de boot begint te varen, kan niemand meer op de plek komen waar de voertuigen zijn gestald en staat je fiets veilig.

Rond de klok van 21u voer de boot de haven uit. Aan boord is allerlei vermaak: live- muziek, verschillende bars, een bioscoop, restaurant etc. Na een paar biertjes zijn we naar onze kajuit gegaan en zijn we gaan slapen. De kajuit is niet ruim, maar prima om te slapen en je hebt nog een kleine badkamer ook. ’s Ochtends vroeg wordt je vanzelf gewekt via de intercom en is er mogelijkheid tot ontbijt (die wij overigens zelf hadden meegenomen).

Tips
1. Eten
Het is niet te doen om voor de hele week eten/sportvoeding mee te nemen. Dit hoeft ook helemaal niet. Er zijn onderweg genoeg bakery’s, tea rooms etc, waar allerhande lekkers te verkrijgen is. Het is wel belangrijk om scherp te hebben wanneer je een dorpje of stadje passeert, zodat je niet zonder komt te zitten. Als sportdrank kun je een bidon voor de helft met water vullen en de andere helft met appelsap (eventueel met wat zout). Isotoon en overal te verkrijgen. We hadden in onze zadeltas wel twee noodgelletjes meegenomen, maar die hebben we niet nodig gehad. Je kunt overigens overal pinnen. We hebben ons cash geld niet aangeraakt.

2. Overnachtingen
We hadden de route vooraf gemaakt, maar de overnachtingen pas steeds de avond of middag vooraf geboekt. Dit geeft je meer flexibiliteit in het geval er iets gebeurt.

3. Kleding
Zoals je kunt lezen en zien op de foto’s is het weer zeer divers. Ze zeggen ook wel dat je in Engeland 4 seizoen op een dag meemaakt. Bij ons is dit beperkt gebleven tot de lente en herfst. Het is dus wel handig als je met je kleding kunt combineren. Ik had twee korte broeken bij me en samen met beenstukken kon ik hier een lange broek van maken. Daarnaast had ik overschoenen, een shirt met korte mouwen en een shirt met lange mouwen en tot slot nog een regenjas. De regenjas was de perfecte laag om droog en warm te blijven. Redelijk licht gepakt, maar ik kon wel alle kanten op.

Dag 1: Leeds – Low Row (124km – 2393hm)

Ritinfo

Link naar Strava activiteit.

Verslag rit
Om 8u ’s ochtends komt de boot aan in Hull. Helaas is de uitschuifbare brug van het dock kapot, waardoor we een uur vertraging hebben met het van boord gaan. Eenmaal van de boot af, laten we ons paspoort zien en fietsen we naar het station in Hull. Niet de meest charmante route en het links rijden is ook nog wennen. Toch bereiken we opgewekt het station van Hull en is de vakantie echt begonnen. Bij het kopen van het treinticket krijgen we de melding dat er een treinstaking is en dat daarom de eerstvolgende trein pas over 1,5u gaat. Het voordeel is dat we de eerste op het perron zijn en volgens het first come, first serve principe dus degene zijn die de fiets mee mogen nemen aan boord. Voor de zekerheid melden we ons bij een medewerker die op het perron rondloopt, zodat hij ook weet dat we de eerste zijn. Toch blijven we op onze hoede om te voorkomen dat iemand anders ons fietsplekje in de trein afpakt. Dit gebeurt gelukkig niet en onze fietsen kunnen in het aparte hokje worden gezet (hier is ruimte voor 2 fietsen en als je goed je best doet misschien voor 3, zie foto hieronder). Doordat het een feestdag is en er van alles te doen is in Leeds, is de trein na 3 haltes helemaal afgeladen vol met feestende en drinkende Britten. Een van de gezelligste treinreizen die ik heb meegemaakt!

Eenmaal in Leeds, nemen we afscheid van onze Engelse ‘vrienden’ en klikken we in. Het eerste deel van de route fietsen we door de stad, maar al snel fietsen we de stad uit. De zon schijnt heerlijk en al snel blijkt de keuze voor lange mouwen niet de juiste en doen we een snelle kledingwissel. De eerste 15km gaan licht omhoog en daarna komen we in het Engeland waarvoor we gekomen zijn: Over slingerende wegen tussen de stenen muurtjes door. Aan de andere kant van de muur staan vaak schapen, maar soms wordt er ook cricket gespeeld. We zijn hier ook meteen aangekomen in de Yorkshire Dales en volgen hier een groot deel van de Yorkshire Dales Cycleway. Het aantal “echte” beklimmingen is vandaag op één hand te tellen, maar toch komen we uiteindelijk op 2400hm uit.

Na een kilometer of 75 zien we opeens de weg erg steil omhoog lopen. Niet veel later staat er 24% op mijn Garmin. Met bepakking en mijn lichtste verzet van 36×28 is het behoorlijk doorduwen om boven te komen. Gelukkig lukt dat. Achteraf blijkt dit ook de zwaarste en hoogste beklimming van de dag. De klim luistert naar de naam Park Rash. Het dak ligt op 503 meter. Niet echt hoog, wel zwaar!

25 kilometer later volgt de Grinton Moor, ook bekend uit de Tour de France van 2014. Deze klim is goed te doen en loopt best lekker door. Tijdens de klim wordt het steeds bewolkter en begint het langzaam te regenen. Bovenop doen we onze regenjas aan. In de afdaling en resterende 15km naar de B&B gaat het steeds harder regenen. Bij aankomst zijn we behoorlijk nat geworden en hebben we het fris. Tijd voor een warme douche! of niet! Bij de B&B slapen we in een ecologisch tuinhuis met alleen een koudwaterdouche! Die laten we maar even voor wat het is. Gelukkig is er wel een kacheltje om ons op te warmen. We kregen snel de huisgemaakte pizza met ijs om weer even goed bij te tanken. Dag 1 zit erop!

Dag 2: Low Row – Nenthead (110km – 2309hm)

Ritinfo

Link naar Strava activiteit.

Verslag rit
Na een provisorisch onderkomen en een lekker Brits ontbijt vertrekken we over een nat wegdek. Het heeft de hele nacht geregend, maar sinds een uur is het droog. De hoeveelheid opspattend water van de weg valt reuze mee en eigenlijk worden we er niet eens echt nat en vies van. Het scheelt ook wel dat de zadeltas als een spatbord werkt. Ook vandaag fietsen we weer over prachtige wegen door de Yorkshire Dales en maken we na een tijd de oversteek naar de North Pennines.

Omdat we in de middle of nowhere hebben geslapen en het ontbijt niet heel groot was, kijken we vanaf het begin uit naar plekken om eten te scoren. Na 13km hebben we de eerste klim van 25% alweer gehad. En na een kilometer of 20 komen we langs een huis waar een man vanuit zijn eigen keuken broodjes en zoetjes verkoopt. We slaan groots in en vullen onze frametas, zodat we er weer even tegen kunnen. Bij het afrekenen blijkt dat de batterij van het pinapparaatje leeg is. We hebben nog geen Engelse ponden kunnen pinnen en dus krijgen we het eten gratis mee.

Niet veel later komen we langs de hoogste pub van Engeland gefietst. Het is de Tann Hill Inn op 528 hoogte. Een kroeg in niemandsland met het dichtstbijzijnde dorp op 15km. Toch zijn er best wat mensen zo te zien. Gezien het tijdstip op de dag laten we de pub aan ons voorbij gaan. We dalen af en nadat we het dal oversteken, belanden we in de North Pennines. Dit nationale park is nog net wat ruiger dan de Yorkshire Dales met veel kale vlaktes. Nadat we de eerste berg overzijn, stoppen we in Middleton in Teesdale bij een bakkertje om daar de lekkerste brownies en rocky road te eten. Hier ontmoeten we ook Ahmet. Een Brit met Turkse achtergrond, die in zijn eentje een paar dagen aan het rondtrekken is op zijn gravelbike. We praten even en delen onze plannen en telefoonnummers. Wij slapen in Nenthead, waar hij mogelijk langskomt. Hij laat zijn slaapplek afhangen van een geschikt weiland waar hij zijn tent kan wegzetten.

Na 110km komen we aan in Nenthead, waar we een superruim appartement hebben. Dat is wel even wat lekkerder dan de nacht ervoor. We hebben zelfs 2 badkamers en kunnen heerlijk warm douchen. Vooraf hebben we geregeld dat de eigenaar spaghetti heeft gemaakt en die smaakt goed! Als we in chillmodus zitten, belt Ahmet om te vragen waar we zijn. Blijkt hij precies voor ons gebouw te staan. Samen drinken we nog wat thee en kletsen we bij, waarna dag 2 een feit is.

Dag 3: Nenthead – Beckermet (149km – 2647hm)

Ritinfo

Link naar Strava activiteit.

Verslag rit
Vandaag de langste rit van de week, waarbij we van de North Pennines overgaan naar Lake District en al een klein stukje rijden van de Coast-to-Coast (doordat we pas in Beckermet een geschikte slaapplek konden vinden en niet in St. Bees).

Vanuit het huisje starten we koud met een >20% klim. De zware benen worden dus direct hard aan het werk gezet en het gaat niet van harte. Gelukkig duurt het niet al te lang en kunnen we daarna alweer afdalen. Na de afdaling beginnen we aan een gematigde klim de Hartside Pass.

Eenmaal boven kun je Schotland zien. Terwijl we staan te genieten van het uitzicht horen we in de verte iemand roepen. Het blijkt Ahmet te zijn die hier op de top heeft geslapen. Samen met hem dalen we af naar Penrith en daar eten we ons tweede ontbijt bij een foodtruck. We fietsen nog een stuk met Ahmet het Lake District in waar onze wegen scheiden.

In Lake District is het heerlijk en prachtig fietsen over de rustige weggetjes en je merkt dat het landschap verandert. Bij het toeristische Keswick lunchen we een lekker broodje en gaan we op naar de zwaarste klim van de dag: Honister Pass. Deze klim is erg pittig met 2,4km tegen gemiddeld 10,4%, waarbij de zwaarste 800m 15% is. Zwoegend komen we boven en dalen we af door een prachtig dal. Hier ligt de weg als een dropveter door het landschap. Ondertussen begint het ook te spoelen en al snel zijn we doorweekt. Over de steile natte weg is het niet heel relaxt afdalen, ook omdat er behoorlijk wat oliespoor ligt, maar zonder kleerscheuren komen we beneden en kunnen we ons weer snel warm trappen.

De rest van de route voert relatief eenvoudig richting kust en eenmaal aangekomen bij Whitehaven zakken we zuidwaarts naar St. Bees. Daar raken we uiteraard even de kust aan als start van de C2C route. Vanuit hier fietsen we naar Beckermett om onze lange dag te eindigen met een lekkere Fish and Chips.

Dag 4: Beckermet – Bainbridge (116km – 2275hm)

Ritinfo

Link naar Strava activiteit.

Verslag rit
Vandaag de eerste echte rit van de Coast to Coast route. En niet zomaar een rit, want de zwaarste en steilste klim van Engeland staat op het programma, namelijk de Hardknott Pass. Deze staat na een kleine 25km op het programma. We starten helaas in de regen en bij de eerste bakker die we tegenkomen vullen we onze frametas met de lekkerste zelfgemaakte baksels (en later komen we erachter dat we hier de beste brownie ooit hebben gehaald). Eenmaal aangekomen aan de voet zien we in de verte een auto steil omhoog kronkelen en het lijkt bijna alsof deze achterover slaat. Voordat we eraan beginnen, eerst maar even wat cijfers. De klim is 2,2km en 13,5% gemiddeld. Echter zit er een stuk van 500 meter aan 17,2% in en later nog eens 400 meter aan 19%, waarin het steilste stuk 33%!!! is. Niet te vergeten dat we met bagage fietsen en de weg nat is. De uitdaging is dus om geen voet aan de grond te zetten of van onze fiets te vallen..

Eenmaal begonnen rijden we ons eigen tempo omhoog. Na het eerste steile stuk voelen de percentages erna als vlak en kun je “uitrusten”. Ik had best 5 verzetten lichter willen fietsen, maar ik moet het helaas hier mee doen, wetende dat het zwaarste nog moet komen. Eenmaal bij het tweede steile stuk aangekomen, gaat de weg langzaamaan en ongemerkt steeds steiler omhoog. Optisch zie je het niet echt, maar je voelt het vooral aan je benen die steeds meer kracht moeten leveren. Ook moet ik erg over mijn stuur hangen om niet achterover te slaan met mijn zadeltas vol bagage. Slingerend en stoempend passeer ik het 33% stuk. IK ga erg langzaam en het wattage wat ik moet trappen om niet om te vallen is 450W. Zonder een voet aan de grond te zetten haal ik de top. Wat een heftige klim, maar wel onwijs vet!

De volgende uitdaging die lonkt is de afdaling. De weg aan de andere kant is prachtig, maar ook heel bochtig, steil en nat. Geen prettige combinatie. Piepend en totaal niet soepel dalen we af en rijden we in een prachtig dal met een mooi uitzicht op de weg. Vanuit hier fietsen we naar de Wrynose Pass die we over moeten om het dal te verlaten. Deze klim is goed te doen met uitzondering van de laatste 500 meter die boven de 15% gemiddeld zijn. Na de afdaling rijden we langzaam weer de bewoonde wereld in en via Ambleside en Windermere (overigens een wat minder stuk van de route) verlaten we het Lake District en gaan we weer op weg naar de Yorkshire Dales en kruisen we onze route van dag 1. Hier fietsen we weer over prachtige en perfecte wegen en passeren we veel leuke en gezellige dorpjes om uiteindelijk te eindigen in Bainbridge, waar de Tour de France in 2014 passeerde.

Dag 5: Bainbridge – Whitby (124km – 1175hm)

Ritinfo

Link naar Strava activiteit.

Verslag rit
Vandaag staat het tweede deel van de Coast to Coast route op het programma. Via mooie wegen rijden we de Yorkshire Dales uit en passeren we het 14e eeuwse Castle Bolton. Vervolgens zetten we koers richting de North York Moors om te eindigen in Whitby. Helaas heeft Jaap tijdens het klimmen steeds meer last van zijn knie. Na wijs beraad besluiten we een omweg te nemen en via het noorden zoveel mogelijk om de North York Moors heen te fietsen, aangezien daar de meeste klimmetjes liggen en veelal ook steil.

De omweg is niet erg fraai over grote en drukke autowegen. Ook komt het ondertussen met bakken uit de lucht en is het even minder leuk. Als we van de drukke weg afdraaien rijden we op een fraai plateau en is Whitby niet ver meer. Als we van het plateau afdalen zien we opeens de zee en een mooi uitzicht over het gezellige Whitby. Fijn dat we er zijn!

Dag 6: Whitby Hull (110km – 1160hm)

Ritinfo

Link naar Strava activiteit.

Verslag rit
Vandaag staat in het teken van terugrijden naar Hull om onze boot te halen. We willen het klimmen weer zoveel mogelijk mijden en halen alle ommetjes uit de route om Jaap zijn knie zoveel mogelijk te sparen. We hebben tijd genoeg voor de boot vertrekt, dus we kunnen lekker op ons gemak doen. Ook het zonnetje schijnt vandaag dus, het belooft desalniettemin een heerlijke dag te worden.

In de route zitten desondanks nog best wat leuke klimmetjes en dat begint al als we Whitby uit willen komen. Vanuit hier moet je eerst een stuk door het nationaal park North York Moors. Het is hier fietsen over mooie kronkelige weggetjes en het is er rustig. Halverwege de route lunchen we in een hele mooie nostalgische Tea Room en eten er scones met slagroom en jam. Die hebben we nog niet op deze week en dat hoort uiteraard wel bij een bezoek aan Engeland. De dag verloopt verder soepel en na 90km rijden we de buitenwijken van Hull binnen. Wat volgt zijn ook meteen de 20 lelijkste en minst soepele kilometers van de week. Regelmatig moeten we een stoep op, door een park etc. Maar het maakt niet uit, want we zijn er bijna. Aan het water drinken we een lekkere Pint in de zon en eten we een pizza. Daarna fietsen we 5km naar de opstapplaats voor de boot en zit het avontuur erop!